Dit is waarom aandacht zo belangrijk is

Gelukkig hebben de meeste lhbti+ 50plussers een mooi leven en een goede vriendenkring. Toch zijn er relatief veel oudere lhbti+ personen die last hebben van eenzaamheid. Dat kan bijvoorbeeld komen doordat ze niet altijd kinderen hebben om op terug te vallen. In (ouderen)zorg en welzijnsinstellingen zijn lhbti+ personen vaak onzichtbaar. Seksuele oriëntatie, genderidentiteit, genderexpressie en geslachtskenmerken zijn daar niet altijd goed bespreekbaar en het personeel heeft niet altijd oog voor lhbti+ personen. Dat leidt soms tot pesterijen. Het kan zelfs voorkomen dat mensen weer terug de kast ingaan. Met projecten zoals de Roze Loper zorgen we ervoor dat iedere lhbti+ persoon – ongeacht leeftijd – gezien wordt én zich veilig voelt.  

Oudere lhbti+ personen worden regelmatig met open armen ontvangen, in de zorg of op andere plekken. Maar het kan nog steeds voorkomen dat ze te maken krijgen met onwetendheid, afwijzing of zelfs discriminatie door personeel of medebewoners. Roze ouderen zijn vaak onzichtbaar, mensen denken dat ‘het niet voorkomt’ of besteden er simpelweg geen aandacht aan. Slechts één op de tien verzorgenden zegt bijvoorbeeld dat er in hun zorginstelling aandacht is voor roze ouderen.

Daarom zijn best veel oudere lhbti+ personen bang voor pesterijen, negatieve reacties en gebrek aan kennis van medebewoners en zorgpersoneel. Soms leggen ze de foto van hun overleden geliefde weg als de thuiszorg langskomt, of zeggen ze dat het ‘een vriend’ is. Bijna een derde van de oudere lhbti+ personen is nóóit open over hun identiteit.  

Tijd voor verandering dus.